Via symfonische kreten en disproportionele volksdansen creëren Leirens&Storms als scheefgezakte marionetten het ritueel van de ondergang. Het duo kneedt zich opnieuw tot twee uit de kom geslagen figuren. Aangewezen op elkaar, vertoeven ze in het laatste spel en verwachten er het einde. Waardig in hun verval kapen ze hun doodslag.

Voor hun nieuwste voorstelling komen de vrouwen van La Isla Bonita van hun mooie eiland af om naar Atlantis te trekken. In dat Atlantis bevinden ze zich met een forse vin zich in een leeg zwembad. En dat leidt tot vragen.

In 2002 vindt schrijver en theatermaker Nico Boon op een rommelmarkt een boek met foto’s van oorlogsgeweld. Komt Op, Gaat Af neemt historische en eigentijdse figuren als uitgangspunt in een inhoudelijk onderzoek naar beeldvorming, naar de rol van het toeval en naar de essentie van wat het betekent mens te zijn.

In Gonzo, de nieuwste productie van Abattoir Fermé, neemt zelfverklaard sjamaan Amy (Tine Van den Wyngaert) u mee op een spirituele reis.

In Cerebriraptor nemen vier theatermakers de moeilijke taak op zich om dokter te worden. Dokters en patiënten tegelijk. Met veel humor bricoleren ze zich een weg door de gekte die we niet meer zien.

Na BERLINs Perhaps All The Dragons..., waarin Geert Jan Jansen al eens opdook als een van de dertig verhalenvertellers, staat hij nu in True Copy centraal. De man wist gedurende meer dan twintig jaar de kunstwereld in het ootje te nemen. BERLIN gebruikt het interne radarwerk van een complexe man als handleiding om – onder andere – de hypocrisie binnen de kunstwereld bloot te leggen

In 2005 bracht theatergezelschap de KOE voor het eerst Who’s Afraid of Virginia Woolf, naar de klassieker van Edward Albee uit 1962. Met de hoofdpersonages Martha en George slaat Albee het ideaalbeeld van de ‘American Dream’ aan diggelen: twee gedesillusioneerde mensen die zich aan de sleur van hun relatie trachten te onttrekken door het creëren van leugens en illusies.

New Skin is een voorstelling over vastberadenheid, energie en liefde. Hannah De Meyer won met Solace al de TAZ-Jong Theaterschrijfprijs 2015 en zal ons in kunstencentrum nona opnieuw verbazen met haar talent.

Waar de prijzenkast van het collectief De Warme Winkel langzaam volstroomt, staat Vincent Rietveld op persoonlijk vlak nog droog. Daar probeert hij met deze voorstelling verandering in te brengen.

In deze transmediale vertelling die ontstaat in de ruimte tussen beeld, geluid en tekst, reizen audioverhalenverteller Katharina Smets, videokunstenaar Ingrid Leonard en geluidskunstenaar Inne Eysermans naar Polen. Ze verweven een persoonlijk verhaal met nieuw documentair materiaal uit het Polen vandaag.

Met First componeert Geert Belpaeme een prelude met beweging. Hij laat zich voor zijn eerste danssolo inspireren door Tik Tak (het grensverleggende kinderprogramma uit de jaren tachtig, weet u nog?), geometrie en het essay ‘The first man was an artist’ van expressionist Barnett Newman.

Dit stuk vertelt de geschiedenis van Lars, Kania, Anke en Nicolaï, trainers in een dierenpark. Op een dag gebeurt het ondenkbare: orka Tatanka - dé publiekslieveling - verslindt hun leidinggevende. Deze gebeurtenis drijft hen de volgende nacht tot complete waanzin.