Theater

Voor de multimediale documentaire voorstelling LAND richten Katharina Smets, Ingrid Leonard en Inne Eysermans hun blik op een kleine Belgische migrantengemeenschap in Detroit.

DAVID of hoe we ons bedacht hebben zoekt uit hoe je een betekenisvol leven leidt, een leven dat samenhangt met anderen en met de wereld, zodat je minstens de vijftig haalt zonder een kogel door je kop te jagen.

Drie jonge vrouwen vertellen drie eeuwenoude verhalen opnieuw vanuit een vrouwelijk perspectief.

The History of Korean Western Theatre is intelligent documentair theater waarin historische, politieke, sociologische en persoonlijke verhalen met elkaar verweven worden.

Een bewerking van Bergmans "Scènes uit een huwelijk ", een voorstelling die heerlijk uit de bocht gaat met jonge rasacteurs die in de huid kruipen van veertigers, de illusie voorbij.

In I forgot tackelt de Russische theatermaakster Oxana Sankova de pijn van haar jeugd. Het doet haar pijn om er alleen al aan te denken: de plek waar ze is van weggelopen, de plek waar ze zich altijd heeft geschaamd, de plek die ze nooit aan iemand heeft laten zien.

Children of Happyland is een allegorische wereld, tussen sprookje en nachtmerrie in. Zarah Bracht legt in deze voorstelling de zenuwen van onze tijd bloot.

Via iets zo gemeenschappelijk en toegankelijk als een muziekconcert roept Demeter Calling het lijfelijke, het sensuele en het affectieve op om zo de valkuilen van vrouwelijke overleving op de voorgrond te plaatsen.

De theatermaker zoomt uit naar een groter verhaal over (het stigma van) hoogbouw, sociaal wonen, privébezit en rijkdom, stad versus platteland en andere ruimtelijke tegenstellingen.

Folks&Fools is een raadselachtig brouwsel vol legendarische kreten, kosmische schobbejakken en primaire vernieuwers in verval.

In dit stuk bevraagt Geert Belpaeme ons over mens-zijn, leefomgeving, burgerschap én macht. Dat doet hij door de ogen van dieren.

Glitch heelt niet, maar knipt het verband los en haalt de nietjes er te vroeg uit. Het is een voorstelling over waarom we de open wonde zo eindeloos fascinerend vinden. Het is onze dode hoek in plain sight.