In deze intieme ruimte en tijd communiceren ze met elkaar en leren ze vooruit te komen dankzij compromissen en samenwerking. Door voortdurend te geven en te ontvangen, verkennen ze de onzichtbare grens tussen schijnbaar gesloten lichamen. Door consequent te verbinden en te scheiden, vinden ze harmonie in conflicten. Door onophoudelijk te versmelten, over te dragen, te vernietigen en vervolgens te reconstrueren, staan ze uiteindelijk samen tegenover elkaars respectieve eenzaamheid.