OPGELET!
staand theatraal concert
concept en regie
Naomi Velissariou
geluidsontwerp
Joost Maaskant
spel
Naomi Velissariou & Joost Maaskant
lichtontwerp
Bart van den Heuvel
kostuumontwerp
Bibi Trompetter
eindregie
Floor Houwink ten Cate
coproductie
stichting Naomi Velissariou en Theater Utrecht
OPGELET: om evidente redenen kan deze performance helaas niet plaatsvinden.
Na het succes van de theatrale concerten gebaseerd op het werk van Sarah Kane (The SK Concert) en Heiner Müller (The HM Concert), slaat PERMANENT DESTRUCTION een nieuwe weg in. In PAIN AGAINST FEAR legt Naomi Velissariou haar maskers af en gaat de confrontatie aan met zichzelf en met haar publiek. Daar waar in de eerste twee delen van de trilogie de haat in al zijn vormen centraal stond (zelfhaat, vrouwenhaat, mannenhaat en haat voor het leven), is het derde deel een poging om af te rekenen met angst als voedingsbodem voor die haat.
OPGELET!
staand theatraal concert
concept en regie
Naomi Velissariou
geluidsontwerp
Joost Maaskant
spel
Naomi Velissariou & Joost Maaskant
lichtontwerp
Bart van den Heuvel
kostuumontwerp
Bibi Trompetter
eindregie
Floor Houwink ten Cate
coproductie
stichting Naomi Velissariou en Theater Utrecht
Postdystopisch muziektheaterdrieluik
In PAIN AGAINST FEAR gaat een persoonlijke openbaring gepaard met een uitnodiging aan het adres van het publiek. Een uitnodiging om je eigen angst te bezweren door hem samen met anderen te vieren, door collectief te dansen op het ritme van je individuele pijn. In de rotsvaste overtuiging dat de acceptatie van pijn ons lijden kan verzachten. PAIN AGAINST FEAR is mindfulness on speed. De muziek – variërend tussen techno, trap, hardcore en punk – is een meedogenloze mix van de strakke sound van producer Joost Maaskant en Velissariou’s hardnekkige poging tot kwetsbaarheid.
PERMANENT DESTRUCTION is zowel de titel van een postdystopisch muziektheaterdrieluik als de naam van een band, waarin Velissariou en Maaskant willen afrekenen met een aantal taboes uit de huidige beeldcultuur. Sentimenten als zelfhaat en faalangst zijn in die cultuur te mijden thema’s, omdat ze niet sexy of Instagram-waardig zijn. Je kunt jezelf nu eenmaal niet profileren aan de hand van uitingen van pijn. Of wel?