In deze tijden van hysterische multitasking en onophoudelijke beeldenstorm lijkt het wel alsof je almaar meer moet opzuigen en reproduceren, ook als muzikant. Cross-over, eclecticisme en grensoverschrijdingen zijn geen opties meer. Ze zijn de norm geworden in een circus dat geen nauwere focus of bescheidenheid meer tolereert. Daarom kwam The Milk Factory misschien wel op het juiste moment.
Edmund Lauret – gitaar
Thijs Troch – piano
Viktor Perdieus – tenorsaxofoon
Jan Daelman – dwarsfluit
Kobe Boon – bas
Benjamin Elegheert – drums
Hechte interactie
Grondleggers Edmund Lauret (gitaar) en Thijs Troch (piano – op dag 1 van BRAND! ook present met De Koffie Van Morgen) stelden van meet af aan een paar dingen scherp: geen zoveelste oefening in bonte dadendrang, geen stilistisch allegaartje zonder focus, geen overmoedig geroep. Wel melodieën, hechte interactie, consistente sferen en songs. Daarvoor deden ze beroep op vier bevriende muzikanten die er al net zo’n kleurrijk parcours op nahouden.
Bedwelmende melancholie
Viktor Perdieus (tenorsaxofoon) en Jan Daelman (dwarsfluit) vormen een frontlijn die inzet op een elegante cadans; de ritmesectie van Kobe Boon (bas) en Benjamin Elegheert (drums) stuwt ingetogen en ondersteunt innig. Op zijn titelloze debuut-ep blinkt het sextet uit in ingetogen vervoering en bedwelmende melancholie. The Milk Factory maakt geen muziek van het Grote Gebaar, maar van de kleine geste. Dromerige intimiteit en schuifelende speelsheid, met openheid en ademruimte.
festivalpartners
