Na Scènes de la vie conjugale en Après la répétition in 2013, keert STAN terug naar het oeuvre van Ingmar Bergman. De behoefte om dieper in het werk van Bergman te graven wordt gedeeld door acteur Robby Cleiren (de Roovers), die al eerder deel uitmaakte van STAN-producties zoals Bedrog, Zomergasten, The Monkey Trial en De Kersentuin. Voor het eerst wordt samengewerkt met Ruth Becquart (Abattoir Fermé, Chaussée d’Amour, Over Water).
tekst
Ingmar Bergman
vertaling
Vincent Fournier
van en met
Ruth Becquart, Robby Cleiren, Jolente De Keersmaeker, Frank Vercruyssen
kostuums
An D'Huys
lichtontwerp
Stef Stessel
productie
STAN, de Roovers
coproductie
Festival D’Automne (FR), Théâtre de la Bastille (FR), Théâtre Garonne (FR)
in samenwerking met
Cultuurcentrum Mechelen
"Infidèles is geen voorstelling die aankomt als een uppercut, maar een stuk dat zich geleidelijk onder je vel nestelt en daar nog lang nazindert."
⭐⭐⭐⭐ De Standaard
"Nooit was getuige van ontrouw zijn zo intrigerend én aangenaam als tijdens Infidèles van tg STAN en De Roovers"
⭐⭐⭐⭐ Knack Focus
Een voorstelling over een driehoeksverhouding die faliekant afloopt, over leugens en bedrog en wat dat met ons doet. Een tragedie over het gewone leven die zowel op micro- als op macroniveau herkenbare menselijke mechanismen blootlegt en haarfijn in kaart brengt. Dit alles in de gekende STAN-stijl gebracht met de nodige luchtigheid en afstandelijkheid.
Infidèles baseert zich op het gelijknamige scenario uit 1996 en op Laterna Magica, Bergmans autobiografie, verschenen in 1987. De voorstelling wil hulde brengen aan Ingmar Bergman als schrijver. In ‘Infidèles’ gaat Bergman ook zelf in dialoog met zijn personages en wordt de ik-figuur van de schrijver in de voorstelling verwerkt. Deze zoektocht naar de autobiografische dimensie van zijn werk vervalt niet in voyeurisme, biecht of psychologisering, maar toont aan hoe subtiel en meedogenloos Bergman menselijke verhoudingen blootlegde, waarbij hij zichzelf niet buiten schot hield.
"Infidèles is een erg slimme en gelaagde voorstelling, onder een oppervlak dat leest als een soap en doet lachen als een komedie. Het is gevonden vreten voor acteurs als Robby Cleiren, die zich het meest uitleeft in een bijrolletje als gladde advocaat, en Frank Vercruyssen, een acteur die, de wenkbrauwen immer gefronst, simpelweg met zijn handen speelt: soms zitten ze in zijn zakken, soms zijn ze gevouwen, soms steekt hij een moraliserend vingertje op. Het spelplezier druipt ervan af."
⭐⭐⭐ De Morgen
