De Grap (Belgische première)

We zijn als selfmade mens tegenwoordig meer dan ooit verantwoordelijk voor het zingeven van ons eigen leven en dus ook voor het lukken en mislukken daarvan. Zonder religie of gemeenschappelijk doel zwoegen we door een niemandsland van duizenden keuzes tussen levensstijlen, geloofsovertuigingen en opinies. Allemaal hebben we toegang tot een onuitputtelijke bron van informatie en vergelijkingsmateriaal. Maar de keerzijde ligt op de loer. FOMO en faalangst. Burn-out en bore-out. Meer nog: zonder uitzicht op het eeuwige leven, lijkt het absurd om je in te spannen. Het universum beloont ons bestaan enkel met een eeuwig zwijgen. Eigenlijk is het allemaal waardeloos. Onnodig, overbodig, zinloos.

Behalve voor Kim Karssen. Zij heeft de antwoorden gevonden. Nog nooit heeft ze iets op eigen kracht voor elkaar gekregen, maar de zinloosheid van het bestaan gaat ze nu voor ons oplossen. De tijd van hoop is aangebroken. Met Benjamin Abel Meirhaeghe maakte ze eerder de voorstellingen Tisch und hihi Tränen, Het Sterven en Love Story. Karssen en Meirhaeghe vertrekken graag vanuit te grote – bijna niet te omvatten – thema’s zoals de liefde, het leven en de dood. Voor De Grap is dat niet anders.