Chris Joris percussie, piano | Cécile Broché viool | Sigrid Vandenbogaerde cello | Naima Joris saxofoon, vocals
productie kunstencentrum nona & KAAP - WERF Records
Deze bevlogen autodidact wordt dit jaar zeventig en zal in zijn thuisstad Mechelen een muzikaal zelfportret presenteren. Daarbij belicht hij verschillende aspecten van zijn muzikale identiteit, met naast gecomponeerd materiaal ook een prominente plaats voor zijn - wat minder bekende - voorliefde voor de vrije improvisatie. Het wordt een prikkelende tweespalt vol hybride klanken, met vertrouwde en minder vertrouwde geluiden, tussen romantiek en onbevangen avontuur, in het bijzijn van een paar opvallende medestanders. De muziek wordt voorbereid tijdens een residentie, terwijl de concertopname uitgebracht zal worden door het WERF-label.
Chris Joris percussie, piano | Cécile Broché viool | Sigrid Vandenbogaerde cello | Naima Joris saxofoon, vocals
productie kunstencentrum nona & KAAP - WERF Records
'Ik wilde dit het liefst hier doen. Als je vergelijkt met jongens uit Brussel, Antwerpen of Amsterdam en New York, dan gebeuren zo’n dingen als je zegt “Ik maak een herdenking, of vier m’n 70e verjaardag”. Maar waarom niet in mijn geboortestad? Mechelen heeft ook genoeg uitstraling, ik hoef het niet elders te doen. Het kan in m’n eigen stad, en zeker in een huis als nona.'
Chris Joris
Mechelaar Chris Joris schreef een van de kleurrijkste hoofdstukken van de Belgische jazz. Hij was jarenlang actief binnen diverse genres, maar wordt vooral gelauwerd als de percussionist die voortdurend grenzen sloopte. Niet enkel tussen al die benauwende genrehokjes - pop, experiment, theater, wereldmuziek, jazz - maar ook tussen complete werelden. Joris speelde ‘wereldjazz’ lang voor er sprake was van die term en tekende voor een paar warmbloedige Beljazz-klassiekers, met Out Of The Night (WERF Records, 2003) als bekendste voorbeeld.
De drummer-percussionist speelde op zowat elk continent én met een indrukwekkende reeks jazzgroten, van Toots tot Bob Stewart en Mal Waldron. Met zijn eigen muziek, vaak een kruisbestuiving van Amerikaanse en Europese jazz met Afrikaanse en/of Caraïbische instrumenten en ritmes, sleepte hij meerdere prijzen in de wacht.