Contour Biennale
Contour Biennale is een vaste waarde tot ver buiten België. Het is een uniek platform voor iedereen die belangstelling heeft voor bewegend beeld. Sinds 2003 neemt Contour Biennale een aparte plaats in binnen de beeldende kunst in België, met een weerklank tot ver buiten de landsgrenzen. De focus ligt op bewegend beeld, maar ook (geluids)installaties en performances komen aan bod. Sinds januari 2017 maakt Contour deel uit van kunstencentrum nona. Er vonden totnogtoe negen edities plaats. De tiende is gepland voor de herfst van 2023 en zal gecureerd worden door het Brusselse productieplatform Auguste Orts.
Brusselse productieplatform Auguste Orts gaat tiende editie Contour leiden
Het Brusselse productie- en distributieplatform Auguste Orts is curator van de tiende editie van Contour Biennale. Die zal in het najaar van 2023 plaatsvinden en zo haar twintigjarige bestaan vieren. Sinds 2003 neemt Contour Biennale een aparte plaats in binnen de beeldende kunst in België en daarbuiten: in negen edities groeide deze biënnale uit tot een toonaangevend en veelvuldig geprezen kunstparcours met een focus op bewegend beeld dat zowel de internationale bezoeker als de plaatselijke bewoner aanspreekt.
Inclusieve en feestelijke editie
Auguste Orts, dat is Herman Asselberghs, Sven Augustijnen, Manon de Boer, Fairuz Ghammam en Anouk De Clercq. Geen individuele curator dus, we een platform geleid door kunstenaars. Op de open call die nona in januari van dit jaar lanceerde, reageerden meer dan honderdvijftig – vaak internationale – kandidaten. Het voorstel van Auguste Orts sprong meteen uit de band dankzij het open en uitnodigende karakter ervan. Als curator heeft Auguste Orts een inclusieve en feestelijke editie voor ogen. Het voorstel vertrekt van een grote affiniteit met de geschiedenis van de biënnale en vanuit een passie voor het bewegende beeld.
Web rond kunstenaarsfilm
Kunstenaars Herman Asselberghs, Sven Augustijnen, Manon de Boer en Anouk De Clercq richtten Auguste Orts in 2006 op. De vier samen met Fairuz Ghammam die in 2021 Auguste Orts vervoegde, zijn van mening dat de kunstenaarsfilm pas kan bestaan wanneer er een web wordt rond geweven. Een weefsel van publiek, programmatoren, pers, discours, productie-, distributie- en vertoningsstructuren en natuurlijk ook een gemeenschap van makers. Met Contour 2023 wil Auguste Orts graag het belang van dit ecosysteem zichtbaar maken en bijdragen aan de duurzame uitbouw ervan. De jubileumeditie lijkt hen de uitgelezen aanleiding om het heden, verleden en toekomst van de kunstenaarsfilm, én van Contour, met elkaar te verbinden.
2023: 20 jaar Contour Biennale
Contour Biennale zal in 2023 20 jaar jong zijn. Die rijke geschiedenis levert een uitgebreide catalogus van bestaande werken op. Alle leden van Auguste Orts kennen de biënnale bijzonder goed omdat ze er als kunstenaar zelf ooit deel van uitmaakten. Anouk De Clercq en Manon De Boer waren er in 2005 al bij, Herman Asselberghs in 2009 en Sven Augustijnen in 2003 en 2013. De vier kunstenaars samen met vijfde lid Fairuz Ghammam willen nagaan hoe ze het archief en geheugen van de biënnale kunnen ontsluiten om het een plaats te geven temidden van nieuwe werken en om zo het belang van het evenement in en buiten Mechelen uit te dragen. Daarnaast zullen ze een tentoonstelling maken op basis van dialoog, met nieuwe creaties en oog voor verschillende generaties. Voor concrete namen van kunstenaars is het uiteraard nog te vroeg. Ook de precieze looptijd van de biënnale moet nog worden bepaald, maar op dit ogenblik mikt kunstencentrum nona alvast op de maanden september en oktober van 2023. Het wordt een editie om echt naar uit te kijken.
Contour Biennale 9
Voor de negende editie nam de biënnale een heel nieuwe gedaante aan. Curator Nataša Petrešin-Bachelez koos voor de noemer “Coltan as Cotton”, waarbij ze zich liet inspireren door het gelijknamige videogedicht van de Amerikaanse rapper, slammer en schrijver Saul Williams. Contour Biennale 9 werd een langgerekt continuüm dat op 25 oktober 2018 begon met een inleidende fase. Drie lange weekends (11, 12 en 13 januari 2019: fase van de wassende maan - 17, 18 en 19 mei 2019: fase van de volle maan - 18, 19 20 oktober 2019: fase van de afnemende maan) die de maancyclus volgden, vormden vervolgens de ruggengraat van de biënnale. Petrešin-Bachelez engageerde meer dan 50 deelnemers om invulling te geven aan deze editie. Dat leidde tot meer dan 20 nieuwe projecten. Ook initieerde de curator een educatieprogramma dat parallel liep met de biënnale en dezelfde thema’s onderzocht: de Transnational Alliance.
Contour Biennale 8
De achtste editie van Contour Biennale vond plaats in de lente van 2017 en kreeg de stempel van de Zuid-Aziatische curator Natasha Ginwala. Meer dan twintig lokale en internationale kunstenaars presenteerden nieuw en recent filmisch werk op verschillende locaties in Mechelen. Contour Biennale 8 toonde hedendaagse kunst tegen de achtergrond van het 400 jaar oude verleden van de Grote Raad. Dit Mechelse gerechtshof was het juridische centrum van Europa. De kunstwerken belichtten het thema rechtvaardigheid elk vanuit een eigen invalshoek. Film, video, installaties en performance dompelden bezoekers onder in de wereld van recht, rechtspraak en rechtvaardigheid.
Contour Biennale 8 liep van zaterdag 11 maart tot en met zondag 21 mei 2017.
Contour 7
CONTOUR 7, de zevende editie van de Biënnale, werd opgedragen aan humanist, staatsman en martelaar Thomas More. Door velen beschouwd als martelaar, door anderen als monster, maar ook als kunstenaar of filosoof. Wat er ook van zij, hij was als briljante dwaas ruimschoots voor op zijn tijd. Tijdens een verblijf in Vlaanderen in de zomer van 1515, waarbij hij ook Mechelen bezocht, schreef More het grootste deel van zijn boek over de ideale staat, het eiland Utopia.
CONTOUR 7 presenteerde het werk van meer dan twintig internationale kunstenaars op verschillende locaties in Mechelen. Deze werken, waaronder een groot aantal nieuwe creaties, putten hun inspiratie uit de utopieën, monsters en martelaren uit heden en verleden. Curator was Nicola Setari.
Contour 2013
Contour 2013, de 6de Biënnale voor Bewegend Beeld, droeg de stempel van de Deense curator Jacob Fabricius. Onder de titel Leisure, Discipline and Punishment (Vrije tijd, discipline en straf) onderzocht hij sociale functies en relaties binnen de maatschappij.
De zesde editie van Contour was te zien op vier tentoonstellingslocaties in Mechelen: de gevangenis, het voetbalstadion van KV Mechelen, de Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijlekerk en het museum Hof van Busleyden. Deze semipublieke ruimtes worden om allerlei redenen bezocht: voor het plezier, uit noodzaak, vanuit een geloof of onder dwang.
Contour 2009
Editie 4 droeg de stempel van curator Katerina Gregos. Onder de titel ‘Hidden In Remembrance Is The Silent Memory Of Our Future’ stelde de tentoonstelling indringende vragen over de geschiedenis zoals ze tot ons komt en over het belang ervan. Contour 2009 was goed voor meer dan 5 uur kijktijd.
Contour 2007
Contour 2007 – derde biënnale voor videokunst – heeft als ondertitel Decoder gekregen. De tentoonstelling presenteerde een aantal videowerken vanuit een dubbele vraagstelling. Ze onderzocht de mechanismen van kennisproductie die de manier waarop mensen de wereld begrijpen mee vorm geven. Binnen datzelfde onderzoek analyseerde de tentoonstelling ook de manier waarop hedendaagse mediakunsten omgaan met die vraag, al dan niet in een reflectie over zichzelf als medium.
Contour 2005
Twee kunstenaars, Dara Birnbaum en Kerry Tribe, vormden voor curator Cis Bierinckx bij Contour 2005 het uitgangspunt om verder te bouwen aan een samenhangend ensemble van werken en kunstenaars. Wat hem boeide was niet enkel de confrontatie tussen twee generaties kunstenaars, maar de manifeste statements die Dara Birnbaum, als 'godmother' van de videokunst, en Kerry Tribe, als jonge kunstenares, op een persoonlijke wijze uiten. Voor de verdere selectie van kunstenaars inspireerde Bierinckx zich op de intensiteit en de visie die terug te vinden zijn in het werk van beide kunstenaars.
Contour 2003
Tijdens de eerste editie van Contour toonden vijftien kunstenaars, voornamelijk uit België en Nederland, op acht locaties in het centrum van Mechelen hoe actuele videokunst zich meester kan maken van historische ruimtes, als een nieuwe vorm van schilderkunst of sculptuur. Kunstenaars als Hans Op de Beeck, Franciska Lambrechts, Honoré δ'O, Orla Barry, Rui Chafes, Sven Augustijnen en Els Dietvorst stelden hun werken tentoon in Mechelse locaties als de Sint-Janskerk, de Begijnhofkerk, De Garage en andere.