Deep Etude is letterlijk een dieptestudie over polyritmes en hun verhouding tot het lichaam. Geluidskunstenaar LeChat W. DeHendrik tekent voor de muziek. Het is een dans- en muziekstuk in één. Deep Etude is een poging om met beweging te beschrijven wat het betekent om naar ritme te luisteren.

Twee maal werk van Zuid-Koreaanse makers in het kader van Un|Settled. Jaha Koo drukt met zijn theaterstuk Cuckoo het hopeloze isolement uit dat het leven van de huidige jonge generatie Koreanen van vandaag kenmerkt en danseres-chroeografe Sung-Im Her doet een onderzoek naar ontheemde lichamen in een vreemd land.

Voor THE LOVER koos Bára Sigfúsdóttir de complexe relatie tussen de mens en de natuur als onderwerp. Vanuit haar achtergrond confronteert de IJslandse ons met de vraag hoe dicht we als mens nog bij de natuur staan.

Alexander Vantournhout verweeft korte tekstfragmenten van de Russische absurdistische schrijver Daniil Charms met dans en ‘pratiques minoritaires’: circus, poppentheater, magie en buikspreken.

lostmovements zou kunnen gaan over het zoeken naar verloren en vergeten bewegingen. Het zou een archivering kunnen zijn van toekomstige bewegingen, bijbewegingen, vergeten bewegingen, nieuwe intenties en ambities voor de (dans)toekomst. Om zeker te zijn, komt u het best gewoon kijken.

Met First componeert Geert Belpaeme een prelude met beweging. Hij laat zich voor zijn eerste danssolo inspireren door Tik Tak (het grensverleggende kinderprogramma uit de jaren tachtig, weet u nog?), geometrie en het essay ‘The first man was an artist’ van expressionist Barnett Newman.

Koen De Preters zoektocht naar vrijheid: dansvrijheid. Hij ziet het theater als een groot wit canvas waar alle vormen van beweging toegestaan zijn. DANCING is koppig, poëtisch, absurd, beklijvend en intens. Eclectisch als een discotheek.