Terugblik 2019

Het begin van 2019 was extra speciaal met de officiële opening van onze nieuwe theaterzaal. Tijdens De Grote Oplevering stal choreografe en danseres Lisbeth Gruwez mee de show. Met de fase van de wassende maan organiseerden we ook de eerste van de drie grote weekends die de ruggengraat van Contour Biennale 9 vormden. Tijdens dit weekend kon je onder meer de documentaire Ouvrir la voix van Amandine Gay ontdekken. Zij geeft daarin een stem aan vrouwen van Afrikaanse origine die praten over wat het betekent om vandaag vrouw te zijn in Afro-gemeenschappen in Franstalig Europa. Ook de jonge zeemeerminnen van La Isla Bonita ons vervoeren met Atlantis (in mei brengen ze hun nieuwste: De Managers), zagen we Alexander Vantournhout schitteren met zijn Red Haired Man (ontdek in januari 2020 zijn al even verbluffende voorstelling Screws), terwijl de muzikanten van STUFF. het dak van het Cultuurcentrum Mechelen speelden.

Na de première van Gonzo in 2018 liet Abattoir Fermé nog enkele extra voorstellingen op ons los: “Een les waarin esoterie en vreemde rituelen welig tieren, maar die bovenal een heerlijke parodie blijkt”, aldus Het Nieuwsblad. Bert Dockx stelde zijn nieuwe Jazzlab-project Ottla voor (meer Jazzlab op komst met de concerten van Fragments of Expansion en GingerBlackGinger) en Hannah De Meyer bewees met het hypnothiserende new skin dat ze uit uit juiste theaterhout is gesneden (haar nieuwste hi baubo, ontdek je op binnenkort ook bij ons).

Maart-dansmaand, zo leek het wel. Jan Martens en Marc Vanrunxt lieten zich in lostmovements inspireren door grootheden in heden en verleden. Geert Belpaeme zocht zijn inspiratie voor First in Tik Tak en Koen De Preter maakte van DANCING één grote zoektocht naar dansvrijheid. Voor wie in het voorjaar nieuw danswerk willen ontdekken, gaan er binnenkort twee nieuwe producties in première: FLÖKT, a flickering flow van Bára Sigfúsdóttir & Tinna Ottesen en Moving Ballads van Femke Gyselinck. 

Warm Bad van de piepjonge pianist/toetsenist Hendrik Lasure was bijwijlen heerlijk poppy, zonder aan artistieke klasse te moeten inboeten. In dezelfde week was er Lunars eerste Kinetic Sound Night, met een wervelend slotconcert van Slumberland. Liefhebbers van mechani­sche muziek - electro­nics back to basics - houden alvast 21 maart 2020 vrij voor de tweede editie! En we mochten ook theater van over de taalgrens ontdekken: PARC van Collectif La Station.

De LUNALIA XS-editie van 2019 was er opnieuw een met veel hoogtepunten. Denken we maar aan de performance van Lia Sahin - "de doorsnee beatboxende, roodharige, Duitse transgendervrouw met Turkse roots" zoals ze zelf zegt. In mei rolden we ook het tweede grote weekend van Contour Biennale 9 uit, de fase van de volle maan. De Britse saxofonist Shabaka Hutchings was daarin met zijn soloconcert het buitenbeentje. Verder ging de productie Rainbow van Nazanin Fakoor in première: een verbijsterende muzikale theaterperformance annex installatie. We mochten ook 20 jaar Abattoir Fermé vieren met De EXPO SHOW, géén instal­latie (omdat ze dat een lelijk woord vonden), wel een expo. (omdat ze dat een mooi woord vonden).

Het seizoen 2018-2019 eindigde in schoonheid. tg STAN liet zijn QUE SERA SERA / HITCHCOCK TRUFFAUT CAVETT GODARD / POUR QUI POUR QUOI bij ons in première gaan, een stuk dat liefde voor de film ademt. Afsluiten deden we met de eerste editie van BROEK: een heerlijk podiumkunstenfenstival in het Mechelse Vrijbroekpark...

Onder de noemer TIME=NOW zetten we het seizoen 19/20 goed in. Oona Libens bracht er haar performance What is Time, Zero Years Kid Joachim Badenhorst verzorgde een soloset (mét electronica) en enkele acteurs van Cie de KOE - het gezelschap dat dit jaar zijn dertigste verjaardag vierde - speelden zoals vanouds met tekst. In november bewezen ze met onwaarschijnlijk sterke seks(e)(n) hoe goed ze nog steeds zijn. Florian Myjer en Kim Karssen (Oorlog en Vrede) toonden niet alleen op scène, maar ook in de loge waarom ze zo'n fijne en ontwapenende acteurs zijn. Ook leuk: een middag "golden oldies" tijdens de autoloze zondag!

De maand waarin De Beren Gieren met hun Broensgebuzzes de Sint-Pieters-en-Paulus­kerk veroverden en we Contour Biennale 9 afsloten met een weekend met tal van filmpremières, presentaties, lecture performances, luistersessies en gesprekken. Abattoir Fermé & Theater Freiburg lanceerden ook hun Zandman, een nieuwe voorstelling vol nachtelijke halluci­na­ties, donkere humor en de mens als speelbal van goden. Er zijn nog enkele tickets voor de voorstellingen in mei.

In samenwerking met In Utero Concerts gaf Sylvie Kreusch een bezwerend optreden in de gouden zaal. Muzikaal van een hele andere orde, maar minstens even spannend was de passage van de Amerikaanse trompettiste Jaimie Branch. Wat een dame! Er was extra geëngageerd theater met Pleasant Island waarin Silke Huysmans en Hannes Dereere de desastreuse toestand van het eiland Nauru in kaart brachten en met Landscape Orchestra waarin Niko Hafkenscheid, Hedvig Biong en Pablo Castilla ons een muzikaal antwoord boden op de vraag naar hoe we ons het vertrek, het reizen en het aankomen kunnen verbeelden. En protesteren tegen de besparingen in de cultuursector, dat deden we ook.

Drie dagen, negen concerten en heel veel muzikale intensiteit: dat was het BRAND! Jazzfestival 2019. Een van de hoogtepunten was het bijzonder mooie concert van het Jakob Bro Trio met special guest Mark Turner.